Η παρουσίαση τῆς Ἐνοριακῆς Διακονίας μέσα από την Ιστοσελίδα αυτή ἀποτελεῖ μία πρόσκληση νά ἔλθετε πιο κοντά στήν Ἐνορία μας καί να τήν ἀγαπήσετε. Θά εἶναι μεγάλη ἡ χαρά ὅλων ἐάν καταφέρουμε νά Σᾶς κάνουμε νά νοιώσετε ἕνα μικρό σκίρτημα στην ἐκκλησιαστική Σας συνείδηση. Ἐάν καταφέρουμε νά ἀγγίξουμε τις εὐαίσθητες χορδές τῆς καρδιᾶς και τῆς πολύτιμης γιά ἐμᾶς, ἀγάπης Σας.
Ἐάν ναί! Ἐλᾶτε κοντά μας, ἐλᾶτε κοντά στήν Ἐνορία μας, γευθεῖτε τούς ζουμερούς καρπούς πού Σᾶς προσφέρει, ξεδιψᾶστε με τό δροσερό νερό με το οποίο ἐπιθυμεῖ νά Σᾶς ξεδιψάσει, ἐμπιστευθεῖτε την, γνωρίστε την ἀπό κοντά καί τότε θά διαπιστώσετε ὅτι ἕνα ἀπό τά Δῶρα τοῦ Θεοῦ πρός τούς ἀνθρώπους εἶναι καί ἡ βίωση τῆς Ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς μέσα στήν Ἐνορία ἡ ὁποία ἀποτελεῖ τό δικό μας σπίτι. Ναί! Ἡ Ἐκκλησία εἶναι δική Σας καί ἀξίζει τῆς ἀγάπης, τῆς φροντίδας καί τοῦ ἐνδιαφέροντος ὅλων μας.
Η εκτός των τειχών Δυτική Θεσσαλονίκη από την αρχαία εποχή και μέχρι την έναρξη της Χριστιανικής περιόδου αδιάλειπτα και διαχρονικά ήταν τόπος άμεσα συνδεδεμένος με τη ζωή της σπουδαίας και μεγάλης πόλεως Θεσσαλονίκης. Από αυτήν υδροδοτείτο και ετροφοδοτείτο, σ’ αυτήν έθαπτε τους νεκρούς της και σ’ αυτήν ετελούντο τα “Δημήτρια”, η μεγάλη πανήγυρις των Βαλκανίων και όχι μόνον.
Τον τόπο ευλογεί στον πρώτο μετά Χριστόν αιώνα η διέλευση του Αποστόλου των εθνών Παύλου, ο οποίος εισέρχεται από τα δυτικά, από τη σημερινή οδό Λαγκαδά και τη Λυταία Πύλη, για να ευαγγελίσει τους Θεσσαλονικείς, προς τους οποίους στη συνέχεια θα απευθύνει και δύο από τις επιστολές του.
Ο Μητροπολίτης Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως Βαρνάβας (κατά κόσμον Μάρκος) Τύρης, γόνος μικρασιατικής καταγωγής, γεννήθηκε στα Διαβατά Θεσσαλονίκης το 1958.
Πραγματοποίησε τις εγκύκλιες σπουδές του στον τόπο καταγωγής του και στη συνέχεια φοίτησε στην Εκκλησιαστική Σχολή Λαμίας. Έλαβε το πτυχίο της Παιδαγωγικής Ακαδημίας Λαμίας και ακολούθως το πτυχίο της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Ομιλεί την Τουρκική γλώσσα. Μετά το πέρας των σπουδών του εργάστηκε επιτυχώς στη γνωστή βιομηχανία μπισκότων “Παπαδοπούλου” ως εργάτης και στη συνέχεια ως διοικητικό στέλεχος.
